Met een overheerlijk gevoel van instinctief
verlangen, tekende ik je silhouet af
op de grauwe straatstenen,
alsof mijn huid voelde
dat je niet veraf was.
Ik verkoos te zwijgen toen mijn ogen werden
ondergedompeld in een bad
van magistrale schoonheid.
Je zwarte haren lagen rimpelloos
de zon te tarten en je blik voerde
een pigment extase mee
naar mijn richting toe.
Door jouw simpel armgebaar
vertrok een kudde dromen
in mijn geïntoxiceerde geest,
zoals wilde onbereden schimmels
die bleven hollen om te versmelten
met het wit schuim van de golven,
onder luid gehinnik van tevredenheid.
Het verhaal werd geboren.