In de glinstering van je ogen zag ik de nederige waardigheid
van een dochter van het oosten die zich bewust was van
een sensuele schoonheid die zich slechts kon meten met de
oude beschermgodinnen der tempels die hun schaduwen wierpen
als een satijnen mantel van extase op de levens van mensen
die begrepen dat de tijd de heelmeester is van alle wonden.
In je blik zag ik de onderdanigheid van een nachtprinses die
capituleerde voor de puurste emotie in de kelk van Boeddha die
van de vleesgeworden liefde geen futiele uitleg verschuldigd was
aan het oordeel van mensen in de onrustige stad waar roestige
verledens probeerden te ontsnappen aan kleverige seconden
van de dag met een belofte van een morgen als een lelie
op een rivier van berusting die kronkelend bleef doorgaan.
In je ogen zag ik de kwetsbaarheid van een jonkvrouw die
de sleutel had gevonden van een moment waar alles bepalend
was voor de voorbestemming van haar naam en haar zwerversziel.
De kronkelingen van je rank lichaam was de dans van de vergevende
wind die mij gezicht beademde met de zielen van hen die een zacht
dood stierven in de naam van de liefde, tijdloos en eeuwig,
als de druk die op mijn lippen rust van de kus waarmee je me het
leven gaf en ontnam door het gemis vandaag van je aanwezigheid.
Weergaloos.
Bedankt!