Poëzie

Afscheid

Afscheid

Op de horizon van mijn moeilijkste astmatische zuchten liggen de verbrijzelde illusies van mijn verdampte jaren. Vermoeide ogen volgen de witte rook van de uitgeblazen kaars welke uitdagend als een residu de kamer inneemt in een oorverdovende, hijgende, gedempte ademhaling.…
Read more
De zwarte tempel

De zwarte tempel

  Gitzwarte ogen dwalen over de nacht als de raaf op zoek naar de beloofde leermeester uit vervlogen tijden. Het lenig gestroomlijnd lichaam is de rietstengel die niet kan breken onder de onverschilligheid der mensen. Je satijnen haren zijn de…
Read more
De tatoeage

De tatoeage

Seoul beefde in de aantrekkingskracht van je schoudertatoeage, met katana-ogen veroverde je de ruimte in een ongenaakbare veldtocht van onderdrukte smachten en boekdelen stiltes. Het woord op je ranke schouder was de gesmoorde kreet van een sirene die niet meer…
Read more
Jo Yi Jin

Jo Yi Jin

Je hand bewoog traag naar je porseleinen gezicht, je vingers speelden in de wrijving van de tropische wind, en je ogen kwamen rusten in mijn pupillen als vermoeide sloepen die een veilige haven aandeden vooraleer de mist van de morgen…
Read more