Elke nacht

Elke nacht

Elke nacht praat je nog met mijn huid in onzichtbare tekeningen

die mijn zinnen vervoeren naar lang vervlogen tijden, omdat je

nog steeds de dochter bent uit het rijk van de Nephilim en je woorden

de pentagramlijnen van mijn leven in goede banen leiden tussen

droom en werkelijkheid omdat een kroon wordt gedragen door

fantasie en tranen bestaan omdat harten geen stembanden hebben.

 

In Celestijnse schaduwwoorden hoor ik je naam die zachtjes neerstrijkt

als een monarchvlinder op de oeverbanken van mijn geweten en ziel.

Elke nacht voel ik nog de druk van je lippen die de dag bestempelen

net zoals de bliksems die ontstonden telkens onze blikken elkaar

als degen kruisten en we zinnen van elkaar konden afmaken in royale

stilte die de voorbode was  van een passionele nachtelijke orkaan.

 

Elke nacht is er de dankbaarheid voor het beven van onze zielen in de

harmonie van onze zuchten en het schrijven van onze namen in het

wensboek der engelen in de schaduw van de eeuwige ademende stad.

Elke nacht draag ik je naam als mijn bescherming tegen de duisternis

die onzichtbaar dreigt in de schemeringen van de menselijke dwaasheid

tegen de vazallen van de wisbare vergetelheid en gestolen momenten.

Elke nacht begint ons verhaal opnieuw, heil en vaarwel voor altijd.

 

2 comments

Laat een antwoord achter aan Thalmaray Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *