Terwijl de nacht fluisterwoorden verzamelt in de donkere straten en ze
aan elkaar rijgt tot prachtige verhalen die de uittrede begeleiden van de dag
is je raafzwarte schaduw de voorbode van je schoonheid die de nacht
overstemt met de warme gloed in je ogen die branden als sterren aan
een firmament die je naam draagt in de geheimen van de levensnevels.
Het geluid van je voetstappen op de eeuwenoude klinkers bepalen het
ritme van mijn hartslag, bij iedere ademhaling van bewondering kruisen
je ogen mijn blik alles een masserende hand die de zorgen van gisteren en
morgen feilloos uit mijn rebellerende haren weg streelt in absolute veiligheid.
Wanneer de maan in de getuigenbank van de nacht plaatsneemt ben je rechter
en jury die beslist over mijn hart en mijn zintuigen zijn slaafs onderworpen
aan de magie van je statueske verschijning die gebouwen doet beven op de trend
van je bewegende silhouet die zelfs je schaduw te slim af is in de rebellie der harten.
Je ranke lichaam is de tempel die het vuur brandend houdt voor hen die de
weg naar huis zoeken in het labyrint van de dagen om de laurierenkrans
aan je voeten te leggen en de senaat van woorden te onderwerpen aan je
verschijning die de belichaming is van de oudste verhalen geschreven
met het zweet en bloed van dichters en tranen van verbannen zeemeerminnen.
Je aanwezigheid opent de sarcofagen van mijn geest waar skeletten eindelijk
tot stof vergaan omdat je de draagster bent van de gouden sleutels van Ra.
Je stem leert me een nieuwe taal van woorden die autonoom handelen en
denken in het transpireren van onze dromen en verwachtingen op het altaar
van de morgen terwijl de zandlopers dienst weigeren, omdat tijd irrelevant is
in het gevoel waarmee je hart ademt en beweegt in de symfonie van de eeuwige
dans tussen de dag en de nacht, het rollenspel van de zon en de maan, die
telkens weer verscheurd afscheid nemen met een kus, maart ondeelbaar zijn en
zich steeds verenigen zoals onze namen die we branden in onze spirituele ringen.
Liefde is goddelijk.
