Een blik in je ogen en ik wist dat ik voor jou zou doden in de
veldslag die mijn huid liet vergeten te ademen en de katana
in mijn bebloede hand meedogenloos de dag deed overwaaien
naar het duistere medaillon van de uitgehongerde nachtraven.
Je was ontzagelijk mooi in een zwarte cape die op en neer
danste als het ritme van mijn hart die bloed stuwde waarin
ik je liet baden als de zwarte nimf van mijn verborgen driften.
Een aanraking en ik wist dat ik altijd zou abdiceren ten voordele
van je geluk, omdat het je geboorterecht was in ons verhaal
dat eens werd geschreven toen onze zielen nog werden gesmeed op
het aambeeld van de kosmos; omdat sommigen dingen gewoon
niet komen met een gebruiksaanwijzing geschreven door dwazen.
Een kus van je naar zekerheid happende dorstige lippen en de rebellie in
mijn hart was geboren, er was geen verlammende angst meer, alleen
het besef dat onze harten dezelfde strijdkreet vonden in het obscure
van onze levens, oost en west versmolten op het schaakbord van hen
die denken liefde te kunnen dicteren, ik zou voor jou nog duizenden
malen sterven omdat je voor altijd mijn hartenkoningin bent.
