Het land lichaam beeft bij het aanhoren van je exotische naam,
wanneer koude extatische rillingen mijn wezen overneemt als
ijskristallen die mijn poriën bedekken met een sneeuwtapijt,
zoals niemand weet je de kamer te domineren door een lolita
préséance waarin een passionele tijger schuilt in de rimboe van de liefde.
Je blik mobiliseert duizenden gedachten als een onoverwinnelijk
leger, op zoek naar de ultieme emotionele verovering der lusten.
Het land lichaam buigt bij het aanschouwen van je ranke figuur die
danst op tranen geworden woorden, gebroken verzen en bedrogen
op een decor van emoties die migreren tussen jouw hart en het mijne
als een vlam die overslaat van vonk naar ontembaar gouden inferno.
Achter je lippen liggen de woorden die ik al duizendmaal wou horen,
in je ogen de warmte die met zal balsemen tot in het eind der tijden.
Het land lichaam is bevoorrechte getuige van de prosecutie van je ziel,
drijvend op zwaarwichtige woorden is het jouw lichaam dat danst
op de amoureuze verhalen van onze blikken die strelen in de vlammen
van een kandelaar, met het lied van zwerfvogels in de achtergrond .
Je stem die in raadsels spreekt is het elixir die mijn ziel eindelijk laat
rusten op het tepelhof van je hart en de ongerepte puurheid van je ziel.
