Telkens ik ontwaak uit de slagvelden van mijn onderbewustzijn
snuif ik je parfum in als ontbijt en bekijk ik je in stilte terwijl
achter je gesloten ogen je zachtjes in slow motion ademhaalt
in een sensualiteit die enkel jij mee kan wegkomen, je wilde
haardos op het sneeuwkleurig hoofdkussen is de tiara die ik
slaapdronken bewonder en ik kan niet wachten tot je glimlach
mijn dag zegent met een simpel gevoel van opperste geluk.
Zelfs in de moeilijke momenten van elke nacht ben je er slapend
naast mij en je hartkloppingen kalmeert mijn zorgen en angst voor
de morgen, je bent zonder het te weten mijn middernacht medicijn,
en je slaagt er telkens in door de warmte van je naakte lichaam mijn
ziel eindelijke rust te geven, je bent het land lichaam, het eiland
op wie mijn hart schipbreuk heeft geleden met een kalme glimlach.
Kijken hoe je slaapt is de vleeswording van de droom die ik al sinds
mijn bestaan liet rondzwerven in de gedachtenpatronen van mijn hart.
In de diagnose van mijn leven ben je de remedie die me doet verlangen
naar het dagelijkse magisch moment waarop je terug te ogen opent en
de bevestiging geeft van een gevonden geluk die ik meer koester dan
mijn leven zelf, mijn middernacht medicijn ben je, het vaccin dat me
geneest van de rauwheid en de afgunst van de mensen die niet geloven
in liefde, het lezen van een bijsluiter is nooit nodig geweest toen ik
met je huwde in de schaduwen van je ogen, je bent de enige dosis die ik wil.
