Nog eenmaal wens ik de bedwelming van je parfum te ondergaan op mijn
naakte lichaam, omdat ik in angst leef om je aanrakingen te vergeten
In de geheugenbanken van mijn zintuigen die zichzelf afsloten toen
Je verdween op een regenachtige morgen in de nevel die opsteeg als
een beschermend kleed rondom je prachtige lichaam in transitie van
de herderin van de onschuld naar de furie van de belofte van de vrouw.
Nog eenmaal wens ik je lippen te voelen voor ik ook mijn laatste halte
aanvang, ik proefde telkens weer de souplesse van je ondeugendheid
en de nasmaak van je hartwensen omdat ik de makelaar was die
je hart een thuis gaf, en jij elke dag als een echte diva bleef dansen in
iedere gedachte die ik had, in elke seconde met de regelmaat van je
hartslag die me de kalmte gaf die alleen poëten en dwazen kennen.
Nog eenmaal wens ik je te aanschouwen omdat je gezicht me kan
herinneren dat voor het verdriet er de streling was van de liefde,
de warmte van het haardvuur die ik zag branden in je ogen en de wijsheid
van je persoon die doorheen me kon zien als een oude ziener die
een oude ziel had in een lichaam die de goden enkel konden van dromen.
Nog eenmaal…
Voelbaar
Dank je!