Roes

Roes

 

Tot bloeden toe beuken de herinneringen

op het zachte vlees der emoties

Ik smacht naar je adem

en voel de rusteloze pijn

van het alleen zijn.

 

Je naam zal nu voor altijd

mijn dagen kleuren

op de horizon van de hoop.

 

Gevallen krijger ben ik,

gevangen in de zoete roes

van de laatste veldslag.

 

1 comment

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *