Tara

Tara

In de vaporiserende regen van de moesson, hoor ik je ademhaling

In een exotische koorts die mijn huid en zinnen bewandelt als

zweetdruppels die de openbaring zijn van een immense spijt en

een onophoudelijk verlangen, naar het horen van je bedwelmende

stem, die de goden uitdaagt in het toppunt van de eenvoud,

je naakte gedachten die dansen rond mijn vermoeide ogen.

 

Je naam wordt hier niet uitgesproken, in het kille land van de

duizenden treurwilgen en de sneeuw die elke dag opnieuw zich het

leven beneemt op de voorgrond van de deserterende zon.

Mijn geest zoekt nog steeds naar het geluid van je naam, de balsem

die mijn bestaan waarde heeft gegeven, al waren we maar kort samen

zoals zandkorrels die gescheiden worden door de vloed van de toekomst,

de herinnering is nu nog het jadekleurig elixir van mijn eigen verhaal.

 

Ergens vallen je ogen toe in de vermoeidheid van de diagnostische hitte,

Je haarlokken strijken neer op een satijnen kussen, als de zon die zachtjes

het strand voor de laatste maal van de dag het strand teder kust.

Gescheiden, maar samen, gebroken maar ondeelbaar, in de magie

van tijd en ruimte, ieder cel in mijn lichaam is een schrijn ter ere van

je mantra die de mandala is die mijn hart in oorverdovende stilte draagt.

 

6 comments

  • het is een heel knap gedicht, toch enkele opmerkingen , woorden zoals diagnostisch zou ik hier toch niet gebruiken, in je laatste 3 zinnen van het gedicht is er een opeenstapeling van esoterische woorden , Schrijn, Mandala, mantra , ik vind dit wat overladen , maar niettemin een erg mooi gedicht.

    Reply
    • Dank, de woorden nemen gewoon over, soms is het een automatisme en ik blijf trouw aan de ingevingen van het moment,
      maar je positieve commentaar neem ik zeker mee in mijn bedenkingen.

      Reply
  • Over ieder gedicht kun je opmerkingen maken.
    Dat doe ik niet.
    Ik vind het heel apart, aparte woordkeus.
    Mooi, mooi…..heel mooi.
    Modern
    Zo zie ik ze graag ingelijst aan de muur hangen van ons schoolgebouw.
    Graag zie ik de dichteres dit gedicht declameren voor mijn studenten om ons zo inspiratie te geven.

    Reply

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *