Witte hoge hakken adapteerden het ritme van mijn hart
in de verte toen je silhouet duidelijker werd met de seconden
als de morgenmist die discreet zich terugtrekt in de adem
van de terugtrekkende nacht, je ranke benen vielen me op
die geniepig leken te spioneren uit de zwartzijden cape die
je leek te omhelzen, in de elegantie van uitdeinen kaarslicht
zag ik voor het eerst die ogen, veroveraars van je wereld en
paspoorten naar je innerlijke ziel en je zorgvuldig bewaakt hart.
Een blik en ik werd meester van de tijd toen ik het verleden, het
heden en de toekomst leek te zien in de dieptes van je irissen.
Blind staarde ik me op de fluïditeit van je gezicht welke leek op
de beelden van engelen in de burcht van mijn innerlijk verlangen.
Het champagneglas die je me aanreikte kon niet wedijveren met
de speelsheid die geboren werd op je lippen en de glans van je ogen
die als een komeetstaart rondom mijn hart draaide in een oogwenk.
Het gesprek dat we voerden met onze ogen was er een van hemelse
openbaring als een lotus die voor het eerst de liefde bedrijft met
de morgenlucht en de stralen van de zon ontvangt als sensuele
strelingen die onze lichamen zou verwarmen aan het kleurenfirmament
in onze zielen die eindelijk hun honger zou stillen in hemelse extase
omdat er voor eeuwig een eclips zou zijn tussen jou en mij, dag en nacht,
goed en kwaad, sensueel engeltje die het hunkerende duiveltje kon strikken.
Foto: publiek domein – rechtenvrij
Wat ontzettend mooi !!
Dank je!