Als een slang voelde ik de muziek die mijn ziel overnam langsheen mijn
zintuigen kronkelend in een koortsachtige mist die zich leek te nestelen
in het moment van de nacht waar remmen niet meer konden stoppen.
Je beide ogen waren bladzijden van een kostbaar perkament en bij het
knipperen van je oogleden bladerde ik schalks en uitdagend in je verhaal
in een zucht van ultieme berusting als de geur van jasmijn die valt op je
smaakpapillen en je een gevoel geeft van vertraagde dappere extase.
Elke dag lees ik nog in je ogen, de herinnering aan de openbaring van je
ziel en het inademen van je lichaam strelen nu nog mijn smaragden dromen
in een innerlijke tuin van Eden, die verborgen zit achter het betonnen woud
in een stad die drinkt van de Lotus rivier waar jij je God aansprak in een
verzegeling van de gevoelens die de geur hadden van kaarsen die het
vuur hadden gevonden in een wierrook brandende, ongeremde passie,
vluchtig, bijna onzichtbaar als een filter neerdalend op onze levens.
Onwezenlijk dat in de magie van een ontmoeting de kracht schuilt die de
hemelen groen kleurt als smaragden die gloeien in de lava van je irissen,
je bent mijn meest ultieme meesterwerk in mijn leven, die ik niet kan noch
wil wissen, de indruk die je op me naliet was mijn conversatie met mijn
lotsbestemming, je streelde mijn ziel met je lichaam, je gaf me een naam
en een tastbaar moment waar ik tijdmeester was op aarde, de zandloper
loopt nu bijna leeg, dankzij jou ben ik dankbaar dat ik het geluk had met dit
smaragdengevoel te versmelten naar iets wat sterker is dan tijd en afstand.
jagiya saranghae.
