Alizee

Alizee

 

alizee5_01

 

Met de purperen geur van nooit eindigende lavendelvelden

zie ik je onverwacht weer voor mijn verdampte ogen,

Als ik ze sluit, hoor ik de melodie zacht en krachtig als

de mistral van mijn verleden, me verleiden met de

taal van Molière, klanken die weerklinken tegen de

Alpen van mijn quarantaine herinneringen.

 

Je gezicht is nog steeds het maagdelijke korenveld

van de desolate, rustgevende Provence.

In je ogen zie ik nog altijd het frivole van de eeuwige

lichtstad, in ja aderen voel ik de frisheid van de Seine

die mijn zorgen vandaag proberen weg te spoelen in

het parfum van het zorgzaam opgeborgen gisteren.

 

Alizee, en je présence is de helende balsem op

zonovergoten wijn smakende mijmeringen.

De kracht van één woord zit nog steeds in je,

eeuwige rebellerend, die de zwaarte van de

tijd verzacht als een bronwater dat sprankelend

weigert om zijn onuitwisbare smaak te verliezen.

 

Je t’ai toujours aimé

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *