Jamila, wanneer de droomvrouw zich kristalliseert in het leven van de schrijver, is de droom en de werkelijkheid niet meer te scheiden, als een auteur verliefd op je wordt sterf je nooit.
Je lippen dronken de duisternis van de nacht op in een kristallen glas die de schittering van je ogen tevergeefs probeerde te imiteren en in de kracht van de zwarte uren, streelde je tong je lippen in de uitdaging van…
Op de achtergrond van de gedefragmenteerde regenboog, beef ik stil in de nacht op het ritme die me terugbrengt naar de tijd toen ik je lichaamswarmte als een dief in de nacht schaamteloos tot me nam als een degustatie zonde…
In mijn dromen ben ik de tijdmeester waar het einde en het begin samen bestaan in een universum van palpitaties en zuchten om de verroeste wijzers van de tijd te kunnen terugdraaien met een zwaai van mijn cape die me…
Ieder woord die je ooit tegen me zei verscheen als graffiti op de muur van mijn geweten, elke zin zit nu nog tussen de accolades van mijn vermoeid geheugen, ieder gesprek is nu een onafgewerkte symfonie die weergalmt in het…
De woestijnwind schuurde langs je ongerepte huid en je haren leken vleugels uit te slaan in de agonie van de stervende vuurbol aan de horizon die weigerachtig afscheid van je schoonheid nam. In de sensualiteit van je stem beefde de…
