Terwijl ik je lichaam laat smelten op mijn tong, proef
ik de warmte die zelfs in de extase van de duistere nacht
blijft branden in je prachtige jade ogen als juwelen die
het mysterie van de tijd gevangen houden in de ogen van een
zwarte panter die muteert met de bamboejungle en de ritmes
die mijn gedachten bespelen als een fantastische onafgewerkte
symfonie die elke nacht meedogenloos afwerk in de gekte
van de verliefde componist die in zijn eigen verhaal begint te leven
en te beven met jou herinnering in de achtergrond, steeds aanwezig
in de schaduw, onzichtbaar maar tastbaar in de sfeer van elke avond.
Met elke gedachten streel ik je zijden haren terug uit je ogen en
verdrink ik in je ziel omdat deze plaats voor mij het dichtste is wat
ik als thuis ervaar, in mijn geest zie ik je voorbij wandelen terwijl
de Chinese lampionnen van mijn herinnering terug aangaan een voor
een zoals de kussen die je neerplakte op mijn lichaam in de koorts
gevulde nachten en de bezwete lakens die minachting hadden voor
de tijd en enkel oog voor elkaar in de draaikolk van de zielsgebonden
liefde die ik altijd voor je voelde, nu nog spook je in mijn geest als
een verslaving die ik nooit kwijt wil, ik wist toen al dat houden van geen
uurwerk heeft, ik zal altijd van je houden in alle bestaande talen.
Foto: Pixabay rechtenvrij.
