De zon heeft me op zijn sterfbed gevraagd
en angstig vernam ik, hoe ik de erfgenaam
werd van alle vermoorde dromen en idealen.
Patroon van een gevaarlijke liefde,
masochistische gluurder naar de dood.
Ergens in al die waanzin liggen mijn antwoorden,
opgesloten in een twee-ogen-kluis,
die ik steeds weer en weer probeer te openen,
met mijn blik die alle combinaties naar geluk
probeert te bevatten in de ijlheid van de dag.
Telkens er een zon sterft, sterft er ook leven in mij.
