Nahara

Nahara

In je ogen zag ik de gloed van vervlogen tijden opflakkeren

met een oud aristocratische glans die je gezicht de kracht

gaf om je erfenis op te eisen in de ruïnes van de oude

troonzaal terwijl de pilaren leken op te lichten toen je

halve pas snel je begaf naar het grote raam welke nu

nog enkel een schervenmozaïek was met op de achtergrond

de bliksems die ja salueerden als verdoken kanonschoten.

 

In ieder van ons was onze religie verdronken in bloed en

ontgoocheling maar het vuur die de feniks voedde in jouw

ranke lichaam was de koorts die harten kon veroveren

met een simpele blik en legers te been bracht om het

huwelijk te voltrekken tussen lot en gerechtigheid, de

prinses verliet de droom om het sacrament van de liefde

terug in het zonlicht te plaatsen en te verdampen van

mythe naar de verste uithoeken van de kroon.

De revolutie is dood, lang leven de koningin.

 

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *