Selena

Selena

Je ogen hadden dezelfde kleur als de whisky waaraan je, je knalrode lippen liet proeven,

je kapsel liet zich verroeren door de woestijnwind die zachtjes maar uitdagend je

engelengezicht streelde in een beklemtoning van de volmaaktheid van je wezen.

Je droeg je naam met trots zoals het vuur dat sluimerde in de geheime hoeken van

prachtige kijkers die de omgeving konden onderwerpen aan het ritme van je

ademhaling, een sublieme versie van eb en vloed, goed en kwaad in de vorm

van een engel die littekens gemaakt door mensen zorgvuldig verborg, je blik was

de waarschuwing, dat je bleef ademen en dromen tegen de sterren op omdat je

eens je troon terug zou opeisen in het kosmische rijk van de liefde.

 

In de sublimatie van je aanwezigheid was je de boei die me kon loodsen in de

schemerwereld tussen leven en droom, liefde en pijn, eeuwig in de weegschaal

op alle plaatsen waar we ademen, je was er en ergens was dit genoeg.

Als een sanguine vampier dronk ik onbeschaamd van je schoonheid, en proefde

ik van de kracht in je ziel omdat verliefdheid een ultieme reactie is die energie

draagt daar waar je het nooit zou vermoeden in de schaduwen van de harten

die enkel kloppen om hun gescheiden helft terug te vinden over de grenzen

van leven en dood op het altaar van de nooit  toevallige ontmoetingen.

Liefde kleurt bloedrood in het geluid van de stilte maar is onuitwisbaar.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *