Soms wens ik dat ieder woord ik ooit tegen je zei vloeibaar
zou worden om met je te douchen in een waterval van
sensuele aanrakingen zoals monarchvlinders die de bloemen
kussen voor de belofte van een beter en eindeloos leven.
Druppels zouden zinnen maken op je je vormen die ik eens
als een tevreden beeldhouwer kon strelen in ultieme extase.
Soms wou ik dat ik iedere glimlach die je lippen op me afvuurden
kon stelen en bewaren in de geheugenbank van mijn hart als een
verzameling van verzuchtingen tegen elke purperen zonsondergang,
Als een curator die de intoxicatie van de liefde laat rijpen met de leeftijd,
als een gek die denkt dat hij machtiger is dan de zandlopers rond hem
in een realiteit die enkel de onze kan zijn op de pellicule van ons verhaal.
Soms wou ik dat iedere seconde die we samen doorbrachten mij zuurstof brengt
gekruid met het wijnachtige bouquet van je parfum om me nooit meer los
te laten in de ademhaling van mijn dromen en de eenzaamheid van mijn nachten
als een schildwacht van een verhaal dat te mooi is om gelezen te worden door
anderen op het canvas van een wereld waar je nu ontbreekt maar waar mijn
hart is gebroken, ieder auteur zou zijn verhaal moeten kunnen kiezen.
Soms is voor mij altijd.
