Zandloper hertogin

Zandloper hertogin

Fluwelen tranen rollen over je wangen in een cascade die

de contouren van je prachtige lichaam accentueren als

de vlam van een geurkaars die sensueel danst op het ritme

van je hart en die de vuurtoren aanwakkert die me streelt

in mijn innerlijke stormen terwijl wolkenkrabbers beven

bij de streling van je fluwelen stem en het neonlicht

geen kans geeft in de desolate straten van desillusie.

 

Wanneer de schaduwen vallen staan we alleen in de naaktheid

van onze liefde, omdat ik altijd heb geweten dat binnen duizend

jaar terug ik terug verliefd op je zal worden, want jouw proeven is

de kosmos liefhebben in een eeuwig sacrament waarin jij

de zandloper hertogin bent die heerst over de onsterfelijkheid

van mijn wezen, ik zal terug op de letteroever de zon gadeslaan

die jouw toestemming zal vragen om neer te vleien in de

eeuwige literaire oceaan van gedoneerde pareltranen van

verliefden onder de eenzame brug van de laatste hoop.

 

In je ogen liggen de veilige havens waar ik de sloep van mijn

ziel laat aanmeren op de bank van de zuiverste gelofte, je

parfum is mijn trouwe reisgezel die me bijstaat in de huivering

van de lust die de tijd gevangenhoudt in de zandlopers van

onze opflakkerende dagen en louterende satijnen nachten.

van je houden is de prelude van het verhaal, je lichaam

is de ziel van het huis Amor, je blik is het sluitstuk van een halsketting

van kussen waarmee je mijn ziel balsemt voor de eindeloze reis

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *