Ariana

Ariana

 

Je ogen bespeelden me als ranke vingers op een piano klavier,

met woorden drukte je de toetsen in op het ritme van twee harten

in een onverwacht duet op de partituur van onze toevallige ontmoeting.

Je liet je aanspreken met een troetelnaampje die je schoonheid benadrukte

en liet zweven op de zwoelte van de melodie waarvan de componist

opzettelijk geen einde had voorzien, de klanken van de verhulde

gitaar liet onze zielen dansen op een vloer gebouwd van lang

verzamelde dromen en zuchten in het kaarslicht van de duistere nacht.

 

In de saffraan lucht zag ik de prikkeling van je lippen die uitdagend de

nacht streelden in de massa van volk maar alleen voor mij schenen te

plagen als de jalapeno die ongenadig de aanval zette op mijn smaakpapillen .

Het stof van het diepe zuiden zat nog in je haar als een nevelsluier die zich

blootgaf onder het kunstmatige licht die de schittering van je ogen tekort

deed in de spanning van de onuitgesproken en voorspelbare handelingen.

 

In de intonatie van je stem lag de gelofte van jarenlange verwachtingen

en je streelde me met je haar in mijn gezicht om mijn hart te wekken

op je schouders die plotseling een hoofdkussen werd waarop ik eindelijk

rust kon vinden op het ritme van een muziek die  vanaf dan mijn kleding

werd en die jij alleen kon verwijderen met een simpel bevel van je ogen.

Vanaf die dagen hebben je het bloeden van mijn hart gestopt voor altijd.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *