De zweetdruppels op je licht getint lichaam zijn de koepels
van de onschuld in een roestige morgen.
Je ogen de glaswerkramen van de basiliek van mijn leven,
de spontane lach vormt de brug van je sensuele lippen die
de dam zijn van melancholie en de vruchten van morgen.
De rondingen van je sensuele lichaam zijn de bogen die me
ontspannen in de stilte van een knetterend vuur.
Je haardos is het satijnen gordijn waarachter ik me kan verstoppen
wanneer mijn gedachten het willen uitschreeuwen.
Je handen zijn fluwelen veren die mijn nachtrust strelen en
mijn morgen ontwaakt in een zucht van adoratie.
Jammer dat ik geen naam weet om je te vernoemen.
Tergend dat je leeft in mijn hoofd en in mijn hart en
ik genoegen moet nemen in een onzichtbare omhelzing.
Illusie of werkelijkheid, blijft de vraag van mijn dagen.
Tergend dat je leeft in mijn hoofd en in mijn hart en
ik genoegen moet nemen in een onzichtbare omhelzing.
Illusie of werkelijkheid, blijft de vraag van mijn dagen.
Prachtig!
Sehnsucht in optima forma!