Icelyn

Icelyn

 

In de plateau’s van de rijstvelden snuif ik je parfum op

alsof je nog naast me zou staan in je breekbare elegantie

als hoedster van de finesses van het oosten en de klasse

van het neonrijk waar de lichten dansen in je ogen en de

muziek gemaakt is om ieder van je bewegingen te accentueren

in de zwoelte van de nacht en de onschendbaarheid van de

vroegste morgen waar dromen geboren worden op hoofdkussens

en woorden beloftes de hemelen insturen om misschien te

belanden in de handpalm van een engel die het spiegelbeeld

is van je bloedmooi marmeren gezicht en ik je harstslag

zie kloppen in je ranke hals, je ogen kijken me aan alsof

je sleutelpoort hebt van de hemelen op de heilige bergen.

 

In de eerste sneeuwvlokken voel ik je aanraking van je

vingers die speels zich een weg baanden doorheen mijn haar

en in de dreigende kilte van de wind hoor ik heel zachtjes je stem

die mijn naam uitsprak met een accent die de specerij was op

het palet van mijn ziel, in je bloedbaan glinsterde de sterrenstof

die je energie was in de liftkoker van mijn ziel en hart.

Het besef dat je er niet bent is de schrijverspluim die afknapt

op het perkament van mijn leven en de traan die poogt

te ontsnappen uit mijn pupil is de getuige dat de grens tussen

gisteren en vandaag is zoals een ijskristal, buitenaards mooi

gedoemd is om te sterven in de hand die het liefdevol opvangt.

 

Foto: rechtenvrij.

2 comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *