In je ogen ligt een jasmijnen rivier waar fonteinen kaligrafische
kussen vormen die als kamikazes zich ter pleter storten op mijn blik.
Ongetemde verlangens liggen op de loer in een atol van sensualiteit
om mijn hart te ketenen met je lange raafzwarte haren aan de pilaar
van de eeuwigheid omdat liefde niet kan sterven op een lege ziel.
In je ogen zie ik de ruïnes van vervlogen verhalen en tijden die
ons voor het eerst samenbracht in de amnesie van ons lot.
Illustere schaduwen bewegen in je irissen als roofdieren op zoek
naar het puurste gevoel, de bron der verloren eeuwigheid.
In je ogen zie ik kathedralen in aanbouw met je woorden als bouwstenen
en je zilte kussen en zweterige tranen, het cement dat de goddelijkheid van
ons bestaan voor altijd afwerkt in een fresco waar het beeld nog onzeker is,
In het vuur van de ketels boven je ziel lonkt de roep ter wapens omdat
sommige momenten in de tijd, zuurstof zijn voor verdwaalde harten.
In je ogen zie ik de onderdanigheid die wil gekoestert worden door de
handen van een grootmeester om tot zijn recht te komen in het museum
der eenzame harten, omdat een zielsbestemming slechts kan bereikt
worden met twee, een bedevaart naar de drinkfontein der geesten.
In je ogen, lig ik en er is geen plaats waar ik anders zou willen zijn.
