Alejandra

Alejandra

Je ogen werden geëscorteerd door je prachtige raaf zwarte haren die op

en neer bewogen op het ritme van de stoffige kasseien in de steegjes

die weken voor je schoonheid in een onuitgesproken respect die je

afdwong met een blik die over de wereld heerste met de glans van verborgen

schatten opzettelijk verborgen in de bruine kleuren van je irissen.

In een aanblik kon ik je bloed horen zingen over de verhalen van het zuiden

waar de zon nooit helemaal verdween en de hitte van een passie je niet vreemd

was als een tweede huid die kwetsbaar lag onder de sensualiteit van je

lichaam die kon liefhebben alsof onze levens het noodlot omarmden om

met tequila onze harten te dopen in de kelk van het onvermijdelijke lot.

 

Je stem dicteerde prachtige poëzie die vertaald werden door je ogen in

vloeibare passie, gebracht door je avontuurlijke lippen en je aanrakingen die

herinneringen lieten geboren worden in de tussen lijnen van je woorden.

Je vingers door mijn haar waren de Don Quichotte ridders die tegen de windmolens

vochten van een te enge wereld waar wij beiden niet meer wilden thuishoren,

met een kus vroegen we asiel aan de wetten van de kosmos om doorheen tijd en

ruimte samen te zijn in een gevoel dat onuitwisbaar zou zijn voor mensen.

In de solitude van mijn  dagen heb ik je nooit verloren, je wandelt naast mij,

onzichtbaar en sterk als dit eerste moment dat de belangrijkste dag was van mijn leven.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *