Jij was de vondst in de dronken steegjes van Rome,een blik een lach en een
paar ogen die wedijverden voor de grootste harten schittering, taal was
overbodig onder de brandende zon, onze blikken waren aan het schateren
in complete stilte uitgezonderd de spelende kinderen onder de vervallen kerktoren
en de hitte die de straten deden kreunen en de mensen deed glimlachen.
Je lach bracht een storm teweeg in mijn ziel, en duizenden ruiters onder
de vorm van lettergrepen stormden naar mijn keel om een schuchter
woord uit te brengen die opgenomen werd door je honinglach die me
heimelijk en toch direct uitnodigde naar een aftastend gesprek in de
gloeiende hitte van het moment die nu nog op mijn netvlies staat als
een schilderij van een Italiaanse grootmeester, in het parfum van
het land streek je neer naast mij aan de voet van de fontein en ik
kon schaamteloos verdrinken in de glorie van je pupillen en mijn
vingers laten landen op je haar die als een harp mijn hart bespeelde.
Onmogelijk kon ik toen weten dat je mijn Mediterraan museum werd
waar ik als onwetende bezoeker van verbazing in verbazing zou vallen
en wij onafscheidelijk zouden worden als olijfolie en wijn in de gerechten
die we deelden in de schaduw van onze liefde en onze ontluikende dromen.
Zoals het enkel in je zonneland mogelijk was, werd de herinnering aan jou
getransformeerd als een floraal geparfumeerd boek die nu nog in mijn
hart een plaats inneemt op het balkon van mijn verroeste dagen,
nog steeds voel ik je kussen die Ciao tatoeëerden op mijn verliefde ziel.
Addio bellezza, ti amo ancora
Foto: Freepik –
<a href=”https://www.freepik.com/free-photo/closeup-portrait-beautiful-girl-with-long-hair-having-breakfast-balcony-morning-city-she-holds-cup-croissant-smiling_10208647.htm#page=3&query=italian%20woman&position=26&from_view=keyword&track=ais”>Image by lookstudio</a> on Freepik
