Crime passionelle

Crime passionelle

Met elke letter op verdroogd papier probeer ik je in kaarsengeur

terug tot leven te wekken in mijn geschriften omdat er niemand

weet hoe wurgend het is om de perfectie uit je handen te zien glippen

als zandkorrels die zich een weg banen naar het strand der ontgoocheling.

Nog steeds ben je de prinses van mijn verhalen, de godin die haar troon

opeist in de heraldiek van de liefde, in het gemis van je lichaam dat het

serum was van mijn gebroken ziel, breng ik je telkens weer tot leven

met letters, als een morbide zwarte roos zonder doornen omdat deze

laatste al decennia lang geplant werden in mijn verwilderd eenzaam hart.

 

Voor jou terug aan mijn zijde te hebben zou ik moorden, de crime passionelle

om nog eenmaal te kunnen beleven wat de synthese was van mijn leven,

als een suïcidale romanticus droom ik ervan om de kracht te vinden waar

anderen faalden, onsterfelijkheid is niet een wens het is slechts een middel

om onafgewerkte verhalen een slot te geven die waardig is aan je persoon.

Niet alleen jij leeft verder op papier, in de verborgen lijntjes of er net tussenin

ligt nu ook de rest van mijn leven, heimelijk verstopt maar niet minder heftig.

Amor omnia vincit.

 

Foto: Pixabay/rechtenvrij.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *