Thammana

Thammana

In het tranendal van de goden verscholen in de jungle

adem je comateus de zorgen van gisteren in om je

cryptische geheimen te ontzeggen aan een onwaardige wereld.

Aan het voeteinde van je boudoir bed graveerden de oude wijzen

je naam, als houvast in de vallei van de eeuwige zorgen.

Telkens ik dichtbij naast je neerkniel zie ik de verhalen die

opgesloten zitten achter je prachtige wimpers en je gezicht

welke eeuwenlang werd doorgegeven door kunstenaars.

 

Aan de oever van de smachtende rivier voel ik je onzichtbare

pols die me weet te raken in de regionen van mijn hart die sinds

lang de geheimen van mijn ziel gevangen hielden in een

diastolisch hunkeren naar mijn wederhelft, het begrip dat het

leven zin geeft, als een sleutel die voortgedraaid in het slot valt.

Het puzzelstuk der hemelen welke langzaam zichzelf aan mijn

voeten stort, als het ultieme teken dat ik nooit alleen ben of was.

Magie zit niet in verbeelding, verbeelding is de bloedlijn der

dwazen en uitverkorenen, houden van is eindelijk alles begrijpen.

 

Foto: Pixabay rechtenvrij.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *