Poëzie

Shirin

Shirin

  In het groter worden van je pupillen heb ik een tomeloze zee voelen kolken. In de wandelgangen van een schelp heb ik een felomstreden gezicht gezien.   Niemand zal de zwarte roos stelen die leeft in de bodem van…
Read more
Vingers

Vingers

  Mijn vingers trillen bij de aanraking van dit blad, dat eigenlijk je gezicht had moeten zijn. Met elke vinger schrijf ik een defrustrerende nevel over je huid, jouw zweetdruppels vorm ik om tot  doorzichtige emotieparels.   Maar er is…
Read more
De oever

De oever

      Op de oever van de vrouwelijkheid kijk je met meisjesogen hoe de dag zichzelf vermoordt in fatale herhaling.   Enthousiast als de kracht die in je jeugd verscholen ligt, wacht je, op de dag dat de zon…
Read more
Vaarwel

Vaarwel

  Vraag me niet waarom de regen de kleur van het bloed mee kreeg in die geketende nacht.   Woorden overtroffen het suïcidale geweld van de branding. Vaarwel, zei je terwijl de wind een belofte in je haren vlocht. We…
Read more
Voor altijd

Voor altijd

De witte pauwen uit de grote Oosterse tuinen vertellen mij in hun stilzwijgen hoe ze je hebben waargenomen op een bed van frisse bloemen afkomstig van de heilige Japanse kerselaars.   Je lichaam bewoog niet, glad als het spiegelbeeld van…
Read more